سخن روز /
معاون وزیر جهاد کشاورزی و مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران مطرح کرد:
تولید و تجارت محصولات ارگانیگ ، ضرورت امروز یا تولید ایده‌آل فردا
1398/06/26
به گزارش پات دکتر حسین شیرزاد رییس سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در گفتگو با روابط عمومی این سازمان گفت: بحران‌های غذایی جهان در حدفاصل جنگ‌های اول و دوم جهانی و آغاز سیاهه‌ای از ناکامی‌ها در تولید محصولات ، به ویژه در آسیای جنوبی در اواسط دهه 1960 توجه حکومت‌های ملی و نیز سازمان‌های حمایتی را از موضوع « توسعه » به مسأله تمرکز دقیق تر بر طرح‌های تدبیر شده برای افزایش تولید کشاورزی ، یا آموزه زراعت محور ( توسعه با محوریت کشاورزی ) معطوف کرد .

وی با بیان اینکه تقویت تغییر رویکرد در اواخر دهه 1960 موجبات ظهور نیروی بالقوه تکنولوژی « بذر – کود » یا « انقلاب سبز» را فراهم آورد خاطر نشان کرد: به دنبال آن ، در دهه 1970 شاهد تأکید بیشتر برافزایش بهره‌وری کشاورزی به کمک استفاده از انواع بذور پرمحصول ، کودهای شیمیایی ، انواع سموم ، ماشین آلات و روش های نوین کشاورزی در چنبره راهبرد « انقلاب سبز » و جذابیت‌های آن بوده‌ایم .
شیرزاد ادامه داد: راهبرد توسعه کشاورزی از طریق « انقلاب سبز » با مدل استفاده از هورمون های رشد ، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی دام ، اشعه دادن و پرتوافکنی و مواد شیمیایی سنتز شده، نهاده‌های سودآور در بخش کشاورزی، گسترش انواع بذرهای اصلاح شده گندم و برنج و ترویج انواع بذرهای جدید اصلاح شده و تراریخته ها (GMO) ، هسته اصلی رسوخ مدرنیته و تکنولوژی جدید در کشاورزی را تشکیل می‌داد .
رییس هیات مدیره سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران تصریح کرد: این راهبرد بیش از هرچیز ، بر استفاده از تحقیقات بیولوژیکی و ظرفیت مؤسسات تحقیقاتی بخش دولتی و خصوصی در ایجاد دانش فنی جدید ، ظهور بذرهای معجزه‌گر با مصرف زیاد کودهای شیمیایی ، استفاده از ظرفیت بخش صنعتی در ایجاد ، تولید و تجاری سازی نهاده‌های فنی جدید در کنار توانمندسازی و آموزش کشاورزان در کسب دانش جدید و استفاده مؤثر از نهاده‌های جدید تأکید داشت .
وی ابراز کرد: در واقع « انقلاب سبز » از نظر فنی ، عمدتاً یک انقلاب شیمیایی و بیولوژیکی بود اما از دید اقتصادی – اجتماعی غالبا" به انقلابی تجاری تبدیل شده و گسترش سرمایه‌داری ارضی را توسط رهیافت های تکنوکراتیک ( فن سالار ) و برخی راهکارهای اصلاح‌طلبانه ( روبنایی )، تسریع می‌نمود به ویژه آن که در دوران جنگ سرد در اوایل دهه 1960 چنین تصور می‌رفت که چنین راهبردی جهت جایگزین کردن دگرگونی فنی با تغییرات نهادی – ساختاری ، یا استفاده از پیشرفت های علمی به عنوان جایگزینی برای توسعه موثر خواهد بود .
دکتر شیرزاد در ادامه یادآور شد: اما هزینه‌های بالای انقلاب سبز، تلاش دولت‌ها را محدود به مناطق خاص ( معمولاً ثروتمندترین مناطق) و متمرکز بر زارعان معین (کشاورزان مرفه ) نموده و درعین حال ، زیان‌های قابل توجهی علاوه برمسایل فنی مانند بروز ناپایداری اکولوژیکی ، آلودگی آب‌های زیرزمینی و برهم خوردن تعادل زیستی ، نابودی دانش بومی ، تضعیف صندوق توارث ژنتیکی گیاهان بومی کشورهای پیرامونی ، حساس بودن بذور اصلاح شده، عواقب مخرب کودهای شیمیایی و مقاومت پائین بذرها در برابر آفات و خشکی ، مسئله آسیب‌های زیست محیطی کاربرد بی رویه سموم و آفت - کشها به موازات تشدید نابرابری و قطبی شدن جامعه روستایی را نیز در بر داشته است .
وی اضافه کرد: این عوارض ناخوشآیند که عمدتا" از موضع وحدت ذاتی ( مونیسم ) در ذات مدرنیته و نارسایی یا چالش‌های حضور پارادایم مدرنیته در بخش کشاورزی خیز برداشته بود ، برخی از متفکرین را تشویق نمود تا به دنبال راه حل‌های جایگزین باشند. راهبرد بدیل ؛ ترویج نوعی کشاورزی زیستی ، کشاورزی ارگانیک( Organic farming ) ، طبیعی یا آلی (Bio) ، یا سیستم مدیریتی جامعی بود که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی ، سموم ، هورمون‌ها و دگرگونی‌ها و دستکاری‌های ژنتیکی استفاده نشود.
معاون وزیر جهاد کشاورزی همچنین گفت: در این نوع زراعت، همه مراحل تقویت زمین ، کاشت ، داشت و برداشت می‌بایست با استفاده از نهاده‌های طبیعی همچون کود زیستی ، کمپوست ها ، حشرات سودمند و ریزاندامگان کارآ صورت گیرد . بنابراین مدیریت ارگانیک در چارچوب استانداردهای زیست محیطی قرار دارد که مهم ترین هدف آن حفظ و پایداری خاک و ارزش‌های اکوسیستمی است و محصولات ارگانیک ماحصل به کارگیری استانداردهای داوطلبانه و اجباری زیست محیطی تولید ، فرآوری ، ترابری ، بسته‌بندی و رعایت حداکثر مجاز باقیمانده سموم (MRLs) است .
دکتر شرزاد یادآوری کرد: بازار ارگانیک ، تابع نظام گواهی محصولات کشاورزی ( تضمین کیفیت فرآیند تولید و محصول با استانداردهای مشخص ) و برچسب‌گذاری محصولات ارگانیک بوده ، فرآیندهای تولید محصولات ارگانیک را با توجه به شرایط بوم شناختی و اجتماعی محل تولید ، تعیین می کنند و معمولا این مهم توسط یک سازمان مرجع صورت میگیرد تا محصول، مطابق استانداردهایی در مقیاس بین‌المللی با نظارت سازمان‌های گواهی کننده ، تولید و عرضه شود . به عنوان مثال ، استاندارد محصولات کشاورزی ارگانیک ژاپن (JAS) تنها به محصولاتی اجازه فروش در بازار را می‌دهد که توسط آژانس‌های معتبر تضمین شده باشند .
این مقام مسئول با اشاره به اینکه این محصولات دارای حدمجاز باقی مانده آفت کش و سموم ، عناصر و فلزات سنگین ، ماحصل اعمال استانداردها و برنامه‌های مدیریتی بر اساس معیارهای مشخصی مانند کدکس ، MRL ، ADI و نظایر آن هستند گفت: دپارتمان کشاورزی آمریکا هم برنامه ملی ارگانیک خود را از سال 2003 به مرحله اجرا درآورده و تنها به محصولاتی اجازه ورود به بازار ارگانیک این کشور داده می‌شود که قوانین مصوب ملی را اجرا کرده باشند و این کار سبب می‌شود که بازار و حاشیه سود این محصولات تقویت شده و دولت بتواند به فراگرد تولید تا مصرف ، یارانه مربوطه را اختصاص دهد . اعطای گواهی محصولات ارگانیک ، فرآیندی گران قیمت و پیچیده است.
وی ادامه با اعلام اینکه در کشور ما ، از سوی وزارت جهاد کشاورزی تلاش‌هایی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گوناگون به منظور توسعه بازار محصولات ارگانیک در جریان است تاکید کرد: ما نیاز به یک قانون خاص و محکم داریم. تصور عامه بر این است که کسب و کار ارگانیک نوعی "ترتیبات فنی و حرفه ای" است. ولی به نظر من توسعه و ایجاد کسب و کار پایدار ارگانیک مستلزم استقرار " ترتیبات نهادی-ساختاری" ، سیستم و نظام ثبت اطلاعات تولید کنندگان ، سیستم شناسه اطلاعات ( ردیابی) ، سیستم بازرسی مادر و آکرودیته و قواعد شفاف و قانون گذاری نظام پایش و گواهی ایمنی محصولات و ایمنی زیستی فرآیند تولید است که در بخشی از بطن خویش ترتیبات تکنیکی را هم به دنبال دارد.
رییس سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران یا تاکید به اینکه استاندارد ارگانیک ایران - استاندارد 11000 " قطعا" باید به صورت ساختاری - کارکردی نهادینه شود گفت: امروزه در اروپا شرکت‌های ارگانیک - محور تجاری ، سازمان‌های غیردولتی و اخیرا شبه دولتی شکل گرفته‌ و هزاران فدراسیون ، کنفدراسیون و اتحادیه از فعالان بازاری و تولیدکنندگان محصولات ارگانیک تشکیل شده‌اند و مکتب ارگانیک در اروپا فعالان مدنی خاص خود را دارد که رد پای آن را حتی تا پارلمان اروپا هم می توان دید ؛ مانند تولیدکنندگان محصولات (AS) یا (GAP )که بر اساس نظام مدیریت کیفیت (QMS) معتقد به اعمال اصولی در فرآیندهای قبل و بعد از برداشت بوده تا به تولید محصولاتی با رعایت جنبه‌های مختلف اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی پایدار منجر گردد .
دکتی شیرزاد خاطر نشان کرد: من امیدوارم که در آینده‌ای نزدیک به کمک مجلس محترم شورای اسلامی ، تشکل‌های بخش کشاورزی، نظام صنفی کسب و کار کشاورزی ، تاجرین و مولدین بخش خصوصی ، سازمان‌های غیردولتی و عناصر زنجیره ملی ارگانیک، اتحادیه و کنفدراسیون شرکت‌های تعاونی تولیدکنندگان محصولات ارگانیک ایران تشکیل شود تا بتوانند به آفرینش ترتیبات نهادی و قواعد استانداردی در زنجیره تولید ارگانیک و مکانیزم صدور گواهی‌های مقبول از منظر تجارت و بازار بین‌المللی کمک کنند.
وی ادامه داد: صنعت غذای ارگانیک در ایران به بسته‌ای مرکب از قواعد مستحکم قانونی ، یارانه‌های دولتی ، وام کم بهره سیستم بانکی ، مشوق هایی برای جذب شرکاء و سرمایه‌گذار خارجی ، مشوق های صادراتی ، کمک سرمایه‌ای و پذیرش ریسک تولید توسط صندوق های مخاطره پذیر، و کاهش هزینه های مبادله ، افزایش حاشیه سود ناخالص جهت رقابت پذیر نمودن تولیدات ارگانیک ، سیستم آموزش و ترویج و تبلیغ موثر نیاز دارد .
مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در پایان گفت: بی تردید ، کمک نخبگان دانشگاهی و انجمن ارگانیک کشور به همراه معاضدت وزارت جهاد کشاورزی و حضور نهادساز سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران ، حلقه‌هایی جذاب برای مشارکت و شکوفایی این صنعت پرسود غذایی در آینده خواهند بود .
تعداد مشاهده خبر1 بار
تصاویر مرتبط


    RatingTitle
    :0 :0
    مشاهده نظرات (تعداد نظرات 0)

    ارسال نظرات
    نام
    آدرس پست الکترونیکی شما
    شماره تلفن
    توضیحات
    خواندن کد امنیتی تغییر کد امنیتی
    کد امنیت
    Powered by DorsaPortal